WAT BERT HANGT, HANGT VOORGOED.

Het Parool 25 juni 2005
CORRIE VERKERK

‘Hangmat-ophanger Bert’. Zo staat Bert Wagenaar van Kreveld in het Amsterdamse telefoonboek. Simpel. En het is precies wat hij doet. ‘Niet voor 1 gat te vangen en altijd in de haak’, zo prijst hij zichzelf ook graag aan. Want zo’n mat hangt natuurlijk leuk op het dakterras-, in de tuin of -gewoon – in huis; je moet wel weten hoe je zo’n ding moet bevestigen. En Bert weet dat. Hij heeft, rekent hij snel uit, in tien jaar zeker tweeduizend hangmatten opgehangen in Amsterdam en wijde omstreken.

Ja, hij heeft er zelf ook eentje. Een mat die, al zo’n veertien jaar, aan dezelfde punten hangt. Zonder problemen. “Een cadeautje. Maar het kostte nog eens zestig gulden extra voor alle spullen om alles goed op te hangen.”
Nu hoopt hij het leven van andere hangmatbezitters te veraangenamen, door hen al dat ‘zenuwenwerk’ uit handen te nemen. Voor zo’n dertig euro rijdt hij met de fiets voor, en trekt zeker een uur uit voor overleg en het uitvoeren van zijn ambacht. Want dat is het: een ambacht. “Ik vind het heerlijk om met mijn handen te werken.” Rare muren, bizarre dakterrassen, interieurs waar je door de rommel de hangmat haast niet meer ziet; hij is er inmiddels aan gewend. “Soms proberen mensen het eerst zelf te doen, met pluggen bijvoorbeeld. Niet echt goed voor je muren.”

Hip of ‘heel erg yoga’ hoef je niet te zijn voor zo’n mat, aldus Bert. Rijk evenmin. “Ik kom in huizen waar ik omringd ben door design, maar ook op een studentenkamertje van vier bij drie. Bureau, bed, tafel én hangmat. Het kan echt.” Met zijn loodzware koffer vol materialen (waaronder een metaaldetector om ‘verrassingen’ met allerhande leidingen te vermijden) trapt hij van trendy Java-eiland tot diep in Osdorp. Kortom, in elk huishouden kan gehangd worden. Wat daar zo bijzonder aan is? De hangmat-ophanger: “Het voelt alsof je gedragen wordt, gewiegd.” Een ‘baarmoedergevoel’, zo wordt dat ook wel genoemd. “Alsof er prille jeugdgevoelens bij je bovenkomen. Ik kan er heerlijk in doezelen, een hazenslaapje doen. En je gaat een stuk lichter de straat op. Als iedereen een hangmat zou bezitten, dan zag de wereld er beter uit.” Nu, met het warme weer, heeft hij het extra druk. “De mensen zien zo’n hangmat vooral als een ‘buitending’. Maar ook binnen kan het heel mooi staan. Ik heb inmiddels wel tweehonderd voorbeelden gefotografeerd. Om te laten zien wat de mogelijkheden zijn.”

Eigenlijk is Bert freelance-acteur én leraar Spaans. “Ik geef nog altijd cursussen en doe ook nog theater en tv-dingen. Ik heb in GTST gezeten en nu kun je me weer zien in de herhaling van die NCRV-serie ‘De Zomer van ‘45’. Daarin speel ik de zoon van Will van Kralingen, verwekt door een Canadese soldaat.” Maar goed, dat is alweer een aantal jaartjes terug.. Op dit moment maakt hij deel uit van de voorstelling X3kleinkunst(.nl), waarin (bijna) afgestudeerde theatermakers elk een eigen programma presenteren. ‘Hoogspanning’ heet Bert’s onderdeel waarin hij zich – toepasselijk – afvraagt ‘wie er aan de touwtjes trekt’. “In het theater hang ik dan ook letterlijk in die touwen.” En dan heeft hij ook nog eens een (Freddy Mercury) snor laten staan voor een voorstelling met Queen-songs, door de Amsterdamse Kleinkunstopleiding ST&M.

Kortom, voldoende werk – met al die hangmatten erbij. Veel van zijn klanten weten hem te vinden via de Amsterdamse hangmattenwinkel Maranon aan het Singel. “Je kunt wel zeggen dat ik exclusief voor hen werk.” Zo heeft hij, door de jaren heen, ook geleerd dat de ene hangmaat de andere niet is. In Nederland zijn het dikwijls XL-modelletjes, omdat Hollanders nu eenmaal een wat grover zijn gebouwd dan ‘hangers’ uit tropischer oorden. Maar er is geen mat die niet past. Hangmat-ophanger Bert is er zeker van: ‘Daag me maar uit!’